ماه من غصه چرا؟

                           

                       آسمان را بنگر،که هنوز،بعد صدها شب و روز

                  مثل آن روز نخست،گرم آبی و پر از مهر به ما میخندد

         یا زمینی را که،دلش از سردی شبهای خزان نه شکست و نه گرفت

                    بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید

                 و در آغاز بهار ،دشتی از یاس سپید،زیر پاهامان ریخت

                       تا بگوید که هنوز،پر امنیت احساس خداست

                                               ماه من...

                                   غصه اگر هست بگوتا باشد

                               معنی خوشبختی،بودن اندوه است

                         این همه غصه و غم، این همه شادی و شور

                             چه بخواهی و چه نه،میوه یک باغند

                       همه را با هم و با عشق بچین،ولی از یاد مبر

                    پشت هر کوه بلند،سبزه زاری است پر از یاد خدا

                                    و در آن باز کسی میخواند

                                           که خدا هست

                                             خدا هست

                                          خدا هست هنوز

نظرات 10 + ارسال نظر
مهدی 1391/04/08 ساعت 21:38 http://mahdir70.blogfa.com

شعر قشنگیه!ولی به شعرای من که نمی رسه

ممنون...
جدا؟؟؟!! پس چندتاشو بذارید بقیه هم مستفیذ شن!!!

آلاله 1391/04/09 ساعت 10:27

سلام دوست جونم!
حال و احوالت چطوره؟
چه شعر قشنگی...احساساتمان را جریحه دار کردی
آپ به موقعی بود.
راستی خودت گفتی شعرو؟در هر صورت زیبا بود ممنون!

سلام عزیـــــــــــــــــــــــزم!!!
چطوری؟ مرسی...
نه خودم نگفتم. از منبعی که برداشتمش ذکر کرده بود شاعرش مشخص نیس.خوشم اومد ازش گفتم بقیه هم بخونن...
ممنون اومدی!

[ بدون نام ] 1391/04/09 ساعت 12:29

دوست عزیزم سلام امیدوارم که حالت خوب باشه...
شعر قشنگی بود......منتظر مطالب بعدی هستم

نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچیک از مردم این آبادی...

به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد،

انچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...

لحظه ها عریانند.

به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.


سلام...
ممنون. شعر شما هم جالب و قشنگ بود. شعر مال خودتونه؟
چرا اسمتون رو نذاشتین؟...

سلام نانازم...
خوبی فدات شم؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!
خیــــــــــــــــــــــلی شعر قشنگی بود...
بسیــــــــــــــــــــ...لذتـــــــــــــــــ...بردیمــــــــــــــــ....
به ما یه وقت سر نزنیا!!!!
.
.
.

این روزها،
سکوت ما را معنی می دهد.
با ما می نشیند،حرف می زند.
تاب را از پنجره برمی دارد.
عقاب می شود.
پرده ها حریر می شوند.
خستگی بهار از دستانم می افتد.
سکوت خنده اش می گیرد.
مردمک چشم رنگ دیگری می شود.
اتفاق تازه ای است.
در بهار،سکوت،آیینه.
شک دارم،
عشق باز هم ما را دست می اندازد.

سلام نیلو جوووووووووون...
مرسی عزیزم!!!
سر میزنم بهت!!!
شعرتم خیلی قشنگ بود!
مرسی جیـــــــــــــــــــــــــگر

آی سودا 1391/04/09 ساعت 18:57

سلام محدد به تو
ببخش یادم رفت اسم بذارم
شعری از سهراب سپهری گذاشتم امیدوارم خوشت بیاد
دلم برای بجنورد و خراسان خیلی تنگ شده امیدوارم باز همدیگه رو ببینیم اینجا عصر ها و شبها خیلی محشره رفتم حافظیه حتما به نیتت یه فال حافظ میگیرم
روز به خیر

سلام...
از طرز بیان و لحنت (که همیشه مودبانه است) فهمیدم خودتی...فقط شک داشتم!
شعر قشنگی بود عزیزم.
منم دلم واست شده یه ذره!!!
چه خوب...بهت خوش بگذره!!
مرسی

مهدی 1391/04/11 ساعت 19:45 http://mahdir70.blogfa.com

ممنونم از حضورتون و نظرتون!!من اصولا شعر کلاسیک میگم!یعنی اشعاری که وزن و قافیه و مصراع و بیت داره!انشااله یک نمونه از قصیده هامو میارم شب شعر ترم بعد اونجا حتما میخوام که نقدش کنین!البته اگه تو شب شعر حضور پیدا کنین و برا من هم عمری باشه!بازم متشکرم

فرزانه 1391/04/19 ساعت 10:17

قشنک بودمرسی عزیزم
تابستون شادی داشته باشی

ممنون...نظر لطفته
همچنین گلم!!!!
موفق باشی

mehdi h.a 1391/05/02 ساعت 11:53

vaghean aramesh bakhsh bod ..mamnon babate poste ghashangettttttttttt

ممنون
نظر لطف شماست

ماه من غصه چرا؟!
تو مرا داری و من،هر شب و روز آرزویم همه خوشبتی توست.
ماه من دل به غم دادن و از یاس سخن ها گفتن،کار آنهایی نیست که خدا را دارند.ماه من.غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید.
یا دل شیشه ای ات، از لب پنجره عشق زمین خورد و شکست،با نگاهت به خداچتر شادی وا کن و بگو با دل خود که خدا هست...که خدا هست.
ماه من غصه چرا؟!او همانیست که در تاریکترین لحظه شب،راه نور امید نشانم میداد.او همانیست که هر لحظه دلش میخواهد،همه زندگی ام غرق شادی باشد.

.... 1392/04/16 ساعت 04:29

راهی به خدا دارد خلوتـگه تنـهایی
آنجا که روی از خود آنجا که به خود آیی
هر جا که سری بردم در پــرده تو را دیدم
تو پرده نشینی و من هـرزه ی هر جایی
بیدار تو تا بـــــودم رویای تو می دیدم
بیدار کن از خوابم ای شاهد رویایی
از چشم تو می خیزد هنگامه ی سر مستی
وز زلف تو می زایـد انگیزه ی شیدایی
هر نقش نگارینــت چــون منظره ی خورشید
مجموعه ی لطف است و منظومه ی زیبایی
چشمی که تماشاگر, در حسن تو باشد نیست در عشق نمی گنجد این حسن تماشـایى

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد