ماه رمضان...

دلا در روزه مهمان خدایی

طعام آسمانی را سرایی

درین مه چون در دوزخ ببندی

هزاران در ز جنت‏برگشایی...  

           

 

                        رمضــــــــــان مبــــــــــــــــــــارک

دوست خدا

کودکی با پاهای برهنه بر روی برفها ایستاده بود و به ویترین فروشگاهی نگاه می کرد زنی در حال عبور او را دید . او را به داخل فروشگاه برد و برایش لباس و کفش خرید و گفت: مواظب خودت باش کودک پرسید: ببخشید خانم شما خدا هستید؟ زن لبخند زد و پاسخ داد: نه من فقط یکی از بنده های خدا هستم کودک گفت:می دانستم با او نسبت دارید... 

مشق شب....

بنویس بابا مثل هر شب نان ندارد
سارا به سین سفره مان ایمان ندارد

بعد از همان تصمیم کبری ابرها هم
با سیل می بارد و باران ندارد

بابا انار و سیب و نان را می نویسد
حتی برای خوردنش دندان ندارد

انگار بابا همکلاس اولی هاست
هی می نویسد این ندارد آن ندارد

بنویس کی آن مرد در باران می آید ؟ 

این انتظار خیسمان پایان ندارد؟

ایمان برادر گوش کن نقطه سر خط
بنویس بابا مثل هرشب نان ندارد

ماه من غصه چرا؟

                           

                       آسمان را بنگر،که هنوز،بعد صدها شب و روز

                  مثل آن روز نخست،گرم آبی و پر از مهر به ما میخندد

         یا زمینی را که،دلش از سردی شبهای خزان نه شکست و نه گرفت

                    بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید

                 و در آغاز بهار ،دشتی از یاس سپید،زیر پاهامان ریخت

                       تا بگوید که هنوز،پر امنیت احساس خداست

                                               ماه من...

                                   غصه اگر هست بگوتا باشد

                               معنی خوشبختی،بودن اندوه است

                         این همه غصه و غم، این همه شادی و شور

                             چه بخواهی و چه نه،میوه یک باغند

                       همه را با هم و با عشق بچین،ولی از یاد مبر

                    پشت هر کوه بلند،سبزه زاری است پر از یاد خدا

                                    و در آن باز کسی میخواند

                                           که خدا هست

                                             خدا هست

                                          خدا هست هنوز