گاهی وقت ها....

من عاشق والدینم هستم....

 دوستان فقظ امیدوارم همیشه تا آخرعمر سایه شون بالای سرمون باشه...ادامه مطلبو از دست ندین

آدما تا وقتی کوچیکن دوست دارن برای مادرشون هدیه بخرن اما پول ندارن.
وقتی بزرگتر میشن ، پول دارن اما وقت ندارن.
وقتی هم که پیر میشن ، پول دارن وقت هم دارن اما . . . مادر ندارن!...
به سلامتی همه مادرای دنیا...

خبر تاسف بار...

روبان قرمز(داستان کوتاه)

چشمهایش را باز کرد...باز هم صبح...

صبحانه مختصری خورد.نگاهی به داروهایش انداخت و بدون اینکه به آنها دست بزند از آشپزخانه خارج شد...

باز از اون جمله های قشنگ ......

* هیچکس مسئول خوشبختی تو نیست، مگر خودت!

*صدا کن مرا که صدایت زیباترین نوای عالم است.

صدا کن مرا که صدایت قلب شکسته ام را تسکین می‌دهد.

صدا کن مرا تا بدانم که هنوز از یاد نبرده ای مرا.

نشسته ام تا شاید صدایم کنی صدایم کنی و محبت بی دریغت را نثارم کنی.

کوک کن ساعت خویش....

کوک کن ساعتِ خویش !

 اعتباری به خروسِ سحری، نیست دگر

 دیر خوابیده و برخاسـتنـش دشـوار است

  کوک کن ساعتِ خویش !

 که مـؤذن، شبِ پیـش

 دسته گل داده به آب

 و در آغوش سحر رفته به خواب

 کوک کن ساعتِ خویش !

 شاطری نیست در این شهرِ بزرگ

 که سحر برخیزد

شاطران با مددِ آهن و جوشِ شیرین

 دیر برمی خیزند

 کوک کن ساعتِ خویش !

 که سحرگاه کسی

 بقچه در زیر بغل، راهیِ حمّامی نیست

 که تو از لِخ لِخِ دمپایی و تک سرفه ی او

 برخیزی

 کوک کن ساعتِ خویش !

 رفتگر مُرده و این کوچه دگر

 خالی از خِش خِشِ جارویِ شبِ رفتگر است

 کوک کن ساعتِ خویش !

 ماکیان ها همه مستِ خوابند

شهر هم . . .

 خوابِ اینترنتیِ عصرِ اتم می بیند

 کوک کن ساعتِ خویش !

 که در این شهر، دگر مستی نیست

 که تو وقتِ سحر، آنگاه که از میکده برمی

گردد

 از صدای سخن و زمزمه ی زیرِ لبش برخیزی

 کوک کن ساعتِ خویش !

 اعتباری به خروسِ سحری نیست دگر ،

و در این شهر سحرخیزی نیست.

کارهایی که فقط از ایرانیان برمی آید

یکی از کاربردهای طنز، یادآوری بعضی رفتارهای ناپسندی است که گاهی از بعضی از ما سر می زند. 

**فقط یک زن ایرانی می تونه روزی چند ساعت برنامه آشپزی نگاه کنه و چند تا دفتر هم پر کرده باشه و آخرش هم همون کوکوسبزی رو برای شوهرش درست کنه!

**فقط در اداره های دولتی ایرانه که امکان داره پرونده های شما گم بشه

**فقط یه ایرانی اون هم از نوع تهرانی می تونه از دود شهر فرار کنه تا بره شمال هوای تازه تنفس کنه، بعد اونجا هی تند تند قلیون بشکه!

زمستون

بیشرمانه زیستن و بیشرمانه مردن!

روزی، در مجلس ختمی، مرد متین و موقری که در کنارم نشسته بود و قطره اشکی هم در چشم داشت، آهسته به من گفت: آیا آن مرحوم را از نزدیک می شناختید؟ گفتم: خیر قربان! خویشِ دور بنده بوده و به اصرار خانواده آمده ام، تا متقابلا، در روز ختم من، خویشان خویش، به اصرار خانواده بیایند.
. حرفم را نشنید، چرا که می خواست حرفش را بزند. پس گفت: بله... خدا رحمتش کند! چه خوب آمد و چه خوب رفت. آزارش به یک مورچه هم نرسید. زخمی هم به هیچکس نزد. حرف تندی هم به هیچکس نگفت. اسباب رنجش خاطر هیچکس را فراهم نیاورد. هیچکس از او هیچ گله و شکایتی نداشت. دوست و دشمن از او راضی بودند و به او احترام می گذاشتند... حقیقتا چه خوب آمد و چه خوب رفت... گفتم: این، به راستی که بیشرمانه زیستن است و بیشرمانه مردن.

چرا یک دانشجو نمی تواند درس بخواند

سال 365 روز است در حالی که:

1- در سال 52 جمعه داریم و میدانید که جمعه ها فقط برای استراحت است به این ترتیب 313 روز باقی میماند.

2- حداقل 50 روز مربوط به تعطیلات تابستانی است که به دلیل گرمای هوامطالعه ی دقیق برای یک فرد نرمال مشکل است. بنابراین۲۶۳ روز دیگرباقیمیماند.

3- در هر روز 8 ساعت خواب برای بدن لازم است که جمعا”122 روز میشود. بنابراین 141 روز باقی میماند.

4- اما سلامتی جسم و روح روزانه 1 ساعت تفریح را میطلبد که جمعا”15 روز میشود. پس 126 در روز باقی میماند.

5- طبیعتا ”2 ساعت در روز برای خوردن غذا لازم است که در کل 30 روز میشود. پس 96 روز باقی میماند.

6- 1 ساعت در روز برای گفتگو و تبادل افکار به صورت تلفنی لازم است. چراکه انسان موجودی اجتماعی است. این خود 15 روز است. پس 81 روز باقی میماند.

7- روزهای امتحان 35 روز از سال را به خود اختصاص میدهند. پس 46 روز باقی میماند.

8- تعطیلات نوروز و اعیاد مختلف دست کم 30 روز در سال هستند. پس 16 روز باقی میماند.

9- در سال شما 10 روز را به بازی میگذرانید. پس 6 روز باقی میماند.

10- در سال حداقل 3 روز به بیماری طی میشود و 3 روز دیگر باقی است .

11- سینما رفتن و سایر امور شخصی هم 2 روز را در بر میگیرند. پس 1 روز باقی می ماند.

12- یک روز باقی مانده همان روز تولد شماست. چگونه می توان در آن روز درس خواند؟